BRIEF AAN MIJN PEUTER [2]

Hallo baby, waar zijt ge gebleven? Vorig jaar waart ge lang en (heel) erg smal, vandaag zijt ge een mevrouwtje dat groeit en bloeit, blaakt van gezondheid, ons arm eet en vrolijk in ‘t leven staat. Uw zus bekijken en nadoen is één van uw favoriete bezigheden, maar ge hebt het ook wel een graag als ze er niet is. En is het omdat we u zo lang thuis hielden dat ge zo graag naar de crèche gaat? Zonder omkijken loopt ge uw groepke in, alsof ge dat al jaar en dag doet. Straks opent er een nieuwe deur, die naar de groep met de grote kindjes. Zo maf, want uw zus is daar nog maar net weg en gij moogt al meteen uw intrede maken. De babygroep heeft u door toxo en corona niet lang onder zijn vleugels gehad, maar ik ben des te dankbaar voor alle tijd die ge onder die van mij hebt kunnen spenderen. Wij zien uw persoonlijkheid elke dag meer en meer vorm krijgen, en wat tot nu toe te zien is, vinden we zeer aangenaam. Meer pit en minder slaap nodig dan uw zuster, u niet laten doen, u luid laten horen als het u niet aanstaat. Ge weet al heel goed wat ge allemaal kunt doen met uw klein lijfke. Ge zijt rap jaloers en heel lijfelijk, een klein knuffelbeest, een lief hangerig krullenkopke. Ge speelt even graag met poppen als uw zuster, dus ge hebt chance met het arsenaal dat hier al ter uwer beschikking staat. Uiteraard is daar soms ruzie over, maar we laten jullie zoveel mogelijk doen, geroep, getier en gebleit incluis. Ge laat geen kans onbenut om buiten te glippen en maakt het heel duidelijk wanneer ge weg wilt, helm en schoenen in de aanslag, want Lio wil de wereld ontdekken. En vanaf 1 september wordt uw wereld dus nog wat groter, gevuld met grotere kindjes en nog meer om naar op/uit te kijken. We kunnen niet wachten om de liedjes mee te zingen waarmee ge naar huis gaat komen. Want ‘handjes wassen’ kunnen we nu al vanbuiten, tijd om uw repertoire wat uit te breiden 🎶