BRIEF AAN MIJN 2-JARIGE [2]

2 jaar met u, miljaar, onze grote knuffelaar, Lucytreiteraar en potjesweigeraar. Het gaat nog sneller dan bij uw zus en toxo + corona hielden u al het merendeel van uw leven dicht bij ons. En da’s fijn maar tegelijkertijd wilt gij ook uitbreken. Letterlijk: buiten zijn en met water spelen is het allerleukste, we zijn u ooit een keer gaan zoeken op straat, niet dat ge daar waart maar het had wel gekund. Ge zat gelukkig gewoon voor TV, ahja want “KIJKEUH!” is uiteraard ook een belangrijke hobby, samen met een boterhammetje na de crèche, ontprikkelen in de zetel. Geen plas blijft onbesprongen wanneer ge in de buurt zijt, ge loopt liever dan ge stapt, ge springt als een malle. Uw woordenschat breidt elke dag uit, elk woordje tracht ge uit te spreken en uw zinnen bestaan ondertussen uit 2 tot 4 woorden, waarvan “KOM, MAMA!”, “dat is een boom!” en “ik wil hagelslag” een aantal van uw favorieten zijn. Uw zus is uw grote voorbeeld, samenspel wordt hier af en toe door madre en padre bewonderend aanschouwd, maar uiteraard is er ook regelmatig ruzie. Meestal omdat gij uw zus duwt of mept, of iets afpakt waar zij mee wil spelen. Ge laat u niet doen, da’s duidelijk.

Doordat er een pandemie woedt sinds ge uw eerste verjaardag vierde, kent ook niemand u echt goed, behalve wij en een handvol mensen. Brenda & Elly van de crèche zijn uw heldinnen en de liedjes die ze u leerden laat ge ons op repeat zingen. Wanneer we u meenemen om Lucy af te zetten op school, wil je blijven. Dat wordt in november geen probleem voor u in de peuterklas, voor mij is een andere zaak. Maar vermoedelijk laat ik u niet zoals uw zus een maandje extra op de crèche, ge zijt klaar om de wereld te veroveren. Gij stevig madammeke met uw krullend haar dat alle kanten opgaat. Tuutjeslover, kind dat vaak 2 borden leegeet en al eens graag een ‘tekenik’ maakt. Ge zijt geen baby meer, maar wanneer ge uw hoofdje ‘s avonds op mijn schouder legt, zijt ge nog altijd mijn kleintje. Wij zijn zo blij dat ge der zijt, dat ge gezond zijt en ik kan niet wachten om te zien wat het leven voor u in petto heeft.