BLOGPOST PARTUM - MAAND 4

4 maand moederen, 4 maand onderbroken slapen, 4 maand met maar 1 ding als allerbelangrijkste.

Ik verafschuw het woord roze wolk en ik wil al zeker niet zelfingenomen klinken, maar het voelt alsof ik moeder móest zijn/worden. Het voelt zo juist, het voelt zo eigen, alsof ik nooit iets anders deed. Ik ga niet ontkennen dat het soms zwaar is, ook ik ben blij als ze ‘s avonds in haar bedje ligt. Maar vanaf dat moment kijk ik ook uit naar het moment dat ze weer wakker is en ons toelacht. Ja, nog een voorbeeld van hoe dubbel het ouderschap wel niet kan zijn... Maar dat ouderschap is een aanrader en inderdaad een geweldig goeie les in relativering: vaat, strijk, mails zijn allemaal zo onbelangrijk wanneer ge thuiskomt en uw baby kunt knuffelen. Het verandert uw leven, maar het is geen bocht van 180 graden, een baby past best wel ‘makkelijk’ in uw leven. Pas op, ik besef hoe veel chance ik heb met mijn dochter (geen medische complicaties, geen allergieën, goeie drinker, lachebek en zonnetje in huis op de crèche) en dat dit misschien niet het geval is voor iedereen. En ja, ik blijf wat vaker thuis en mijn vrienden zien mij misschien iets minder vaak (hoewel ik weinig klachten hoor), maar hoe dan ook: ik voel mij al 4 maand de rijkste persoon op aarde en ben daar al 4 maand megadankbaar voor 🙏🏼