ZALIGE ZOMER

2018 wordt een jaar om in te kaderen, superuitdagend, maar ook zo leuk. Hoe heerlijk was die lange, warme zomer? Nu het om 20u pikdonker is, ik al een aantal microbes mocht verwelkomen in mijn lijf en het ‘s morgens al nodig is om handschoenen te dragen op de fiets, wil ik toch efkes recapituleren.

Onze zomer begon al eind mei toen we op vakantie vertrokken naar mijn schoonouders die in Frankrijk wonen en werken. Lander en ik lieten Lucy daar even achter in het gezelschap van haar grootouders om ons eerste festival van het jaar te doen: Primavera.

Daarna volgde Rock Werchter met Gorillaz, QOTSA & David Byrne als absolute hoogtepunten. Nog nooit eerder kreeg ik kippenvel tijdens een concert, maar Once In a Lifetime deed het! 

Naast festivals was er dat ongelofelijke WK en die eindeloze warme/hete dagen, met ontzettend veel (via de Foubert-app bestelde) ijsjes en zo min mogelijk kledij, zwembaden die werden opgezet in de tuin; ons leven speelde zich evenveel binnen als buiten af. Toen we iets meer dan een jaar geleden verhuisden naar ons huis zei één van de verhuizers 'ik voel me net als op vakantie in het Zuiden van Frankrijk', ons huis leent zich namelijk perfect tot een huiselijk leven dat verlengd wordt tot op het terras en in de tuin. Zo leven wij in de zomer: met een tafel die meer buiten gedekt staat dan binnen en met de deuren wagenwijd open - niemand sluit de achterdeur waarlangs ze binnen- en buitengaan, nooit, hetgeen wel een probleem is wanneer het kouder wordt. Er waren de trouwfeesten met de beste vrienden en het mooiste bruidspaar, het eerste verjaardagsfeest en de Lokerse Feesten. Er was de maand ouderschapsverlof, 5 weken niet werken en onafgebroken samenzijn, de reis vol uitdagingen en prachtige uitzichten. De maand augustus vol misselijk- en moeheid, en mixed emotions, maar oh, wat heb ik genoten.

Winter, wees een beetje lief voor ons...