Rantmodus aan

Hoé moeilijk is het om een naam juist te schrijven? Ik weet het, ik heb geen courante naam. Maar dat wil niet zeggen dat gij hem moogt schrijven hoe ge wilt.

KOMAAN!

En ja, ik heb een jongensnaam. Maar ik ben een vrouw. En niet een mevrouw, maar een juffrouw. Graag word ik ook zo aangesproken.

Daarnaast wil ik ook nog even zagen over muggen, rotbeesten die het op mijn benen en voeten gemunt hebben. Sowieso niet mijn favoriete lichaamsdelen, maar door hen zo gemassacreerd dat ik zou beginnen smeken om winter.

En ik wil ook graag nog wat zagen over onconventionele kledingstukken. Zoals daar zijn: bodies, jumpsuits en hoeden. Voor het eerste en het tweede geldt hetzelfde: ik draag ze graag, maar soms zorgen ze voor ongemakkelijke situaties. #firstworldproblems, ik weet het. Maar laat ons wel wezen: vrouwen kunnen veel kanten op met wat ze dragen, laten we daar voornamelijk blij om zijn en laat ons er ook over zagen af en toe. Hoeden zijn van een ander kaliber. Ik heb blijkbaar wel een goeie kop om er eentje te dragen en ik draag mijn exemplaar graag. Maar, mocht ge plannen hebben om er eentje te kopen/dragen, bereid u alvast voor op het gevarieerde aanbod aan reacties. Want met een onconventioneel kledingstuk als een hoed kunt ge u verwachten aan “amai, da’s special”, “amai, ge lijkt nu efkes heel hard op …”, maar ook “waar hebt ge dat gehaald?” en “ZET DAT AF, DA’S LELIJK”. Hoe dan ook: ik ga hem nog effe houden, denk ik, maar u weze vooral gewaarschuwd.

En ik ben op dreef, daarom nog dit. Ik stoor mij gigantisch aan de uitdrukking “Hey twitter” en dan de vraag of zin waarvan ge wilt dat iedereen ze leest. IK BEN TWITTER NI EN AL DE REST HIER OOK NI. Dus wees lief en jaag mij de gordijnen niet in.

En ik sluit af met mijn favoriete woorden van de voorbije dagen:

Omdat het kan :)