HALLO HORMONEN!
Hoera, Beyoncé is zwanger van een tweeling, de hele wereld is weer heel even een vrolijke plek! Wat ik mij meteen afvraag: zou ook zij last hebben van haar hormonen?
- Adieu alcohol en preparé. Dag vrienden, ik zal jullie missen!
- Gelukkig zijn er vrienden die de plaats innemen van bovenstaande. Hallo WC, wij zijn beste vrienden geworden hé, sinds mijn blaas precies nog maar 1/10 van haar oorspronkelijke grootte blijkt te hebben.
- Oh, en dan zijn er ook 2 vrienden die ineens veel meer plek innemen en precies vàn uw lijf gaan exploderen: hallo weelderige boezem! Of, zoals mijn zus het gisteren zo mooi zei: "AMAI, UW BORSTEN ZIJN WEL SERIEUS GEGROEID, HÉ!"
- Ik achtte het bijna niet voor mogelijk, maar jawel, ik kreeg nóg dikker haar en het groeit als kool. Moeder natuur, gij raar mens!
- Allerminst emotionele muziek, maar toch moest ik bleiten op de begintonen van Desiigner's Panda. Very moving!
- Nooit gedacht dat ik 'burping farting pregnancy' zou Googelen, maar hey flatulentie is een ding zo blijkt, zelfs al er nog niks te zien aan uw zwanger lijf. Glamoureus hé, die dingen waar je amper over leest?
- Ah, en nog zoiets: 3 maanden zwijgen. Mijn God, geduld hebben en zwijgen, de lastigste dingen op aarde. Tel daar nog eens bij op dat ge u best wel eenzaam voelt (lees: ge wilt uitschreeuwen dat er iets in u groeit, maar ge moet uw kop houden) én moe én misselijk zijt. Goddelijke periode dat eerste trimester, echt waar!
- Nog eventjes over dat misselijk zijn: hij (want, duh) die het woord 'ochtendmisselijkheid' heeft uitgevonden mag dan ook eens zwanger zijn van mij. Ik had er allesbehalve 's ochtends last van, des te meer tijdens de rest van de dag. Bijna over uw nek gaan van de geur van de Panoskoffiekoeken in het station, terwijl er een tijd was waarin ge uzelf moest tegenhouden om er niet elke dag eentje te kopen, TOF!
- Eén ding is wel voordelig: ik leerde/moest trager eten omdat het er anders misschien allemaal uit lag.
- Dutjes (met of zonder gesnurk) zijn nu zo hard mijn ding. Bij deze wil ik dan ook nogmaals mijn excuses aanbieden aan mijn schoonfamilie die ik op de avond van Kerstdag heb geëntertaind met een snurkconcert.
Noot: dit was voor mij het geval, maar hoeft dat niet perse te zijn voor u (vooraleer ik de moedermaffia op mij afgestuurd krijg).
Noot 2: dit kan op een rant lijken, maar ik krijg niet in woorden neergeschreven hoe hard deze dingen het eindresultaat waard zijn.
Noot 3: het tweede trimester waarvan iedereen zei dat het beter zou zijn is ondertussen aangebroken en ik vergeet nu soms dat ik zwanger ben. Het betert dus écht :)
